‘Kannie waar zijn,’ dacht ik bij het lezen van de Geldgids Nr 2 van dit jaar. ‘Overwaarde innen?’ Huiseigenaren anno 2015 oproepen de schijnbare overwaarde van hun stenen te cashen? Dan moet je toch echt Consumentenblond zijn.
Ja, het Geldgids nummer 2 is niet meer helemaal vers, dat klopt. In de trein vond ik toevallig een daar achtergelaten exemplaar. Door van ‘buiten komend onheil’ geniet ik ongepland van mijn nieuwe status als pensionada en ben geen vaste volger meer van financiële informatie.
Ook met de juiste dosis koffie in mijn systeem bleef het artikel over het verzilveren van de overwaarde een misdadig verhaal. De auteur biedt deze opties; hypotheek verhogen, opeethypotheek, krediethypotheek en het afkopen van een oud regime levenpolis. Bij de eerste drie opties haal ik mijn schouders op. Iedereen moet zelf maar afwegen of een eenmalig financieel infuus opweegt tegen de blijvend hogere maandlasten.
De suggestie om een vetgemeste levenpolis voortijdig te slachten, is van een andere orde. AFM, leest u vooral even mee. Wat dunkt u van een adviseur die een polis met een gegarandeerd belastingvrij netto rendement van 4% per jaar inruilt voor een handvol consumptieve euro’s en zo een gapend gat in de aflossing van de hypotheek achterlaat?
De huiseigenaar die na het lezen van het artikel nog twijfelt over nut en noodzaak van een levenpolis kan in het zelfde nummer van de Geldgids een verhaal lezen waarin de ouderwetse levenhypotheek totaal wordt afgebrand. Het zou een lokpolis zijn nu de winstdeling onder de prognose blijft (te duur, want de polissen zijn opgetuigd met, zoals het artikel meldt, ‘toeters en bellen’ als dekking bij overlijden en arbeidsongeschiktheid).
De bond adviseert haar leden om over te stappen naar een bankspaarproduct (rentevergoeding < 2%) of een fiscaal onvriendelijke annuïteitenhypotheek. Het artikel pronkt voorts met een zogeheten gedupeerde die dankzij de Consumentbond een ‘gratis’ hersteladvies kreeg. Nou gefeliciteerd jongen.
Uit doorgaans welingelichte bronnen vernam ik dat levensverzekeraars in polonaise door hun kantoren gingen, na het lezen van de Geldgids. Ze verheugden zich al op het massaal opzeggen van oude garantiepolissen waar ze jaarlijks miljoenen in moeten bijplempen.
Geachte verzekeraars, ik moet helaas een party pooper zijn, want veel adviseurs zullen dit absurde ‘hersteladvies’ van de Consumentenbond niet overnemen, maar ze zullen een meer passend onderhoudsadvies uitbrengen. Als de polis onder de hypotheek dreigt uit te komen, dan is een extra aflossing het beste medicijn. Vaak zal de nodige ruimte in de maandlast ontstaan zijn door de veel lagere rente. Ieder nadeel …
Ten slotte las ik dat de Consumentenblonde hoofdredacteur van Geldgids beleggen aanbeveelt. In zijn diepgaande research heeft hij misschien wel de hele folder van Triodos Groenfondsen gelezen en meldt dat die fondsen risicovrij een jaarlijks rendement van 5% opleveren. In werkelijkheid maken die fondsen de laatste jaren een pas op de plaats.
Overstappen is het sleutelwoord van deze tijd. Het bevestigt je ego als zelfstandig burger. Wie gewoon tevreden is over zijn ICT-provider, gas & stroomboer of zorgverzekeraar lijkt het lulletje van de week. In dat sentiment probeert de Consumentenbond met ‘van de regen in de drup-’ adviezen een punt te scoren. Jammer. Wel mooi dat ik dit historisch moment mee mag maken. De Consumentenbond wil een substantiële bijdrage leveren aan de winst van verzekeraars.
Eckhardt Dulfer is freelance journalist en was in het verleden onder andere werkzaam als hoofdredacteur bij het Verzekeringsblad en InFinance.
Alleen geregistreerde gebruikers kunnen een reactie achter laten.
